مگر تونبودیکه مرا از ناامیدی برحذر داشتی وفرمودی:«اب بندگان گهنکارم!از رحمت من ناامید نشوید که خدا همه گناهان را می بخشد».

پس چگونه تصورکنم که مرا ناامید کنی؟

چراجواب مرانمی دهی؟

نکند که گناهانم مانع می شوند تاصدای من به تو برسد؟

اگر گناه نمی گذاردکه دعایم مستجاب شود،خوب می دانم که هیچ چیز نمی تواند بین من وعفو توفاصله بیاندازد.

منبع:خدای قلب من،دکتر مهدی خدامیان آرانی.